prologue

Zastanów się, czy tam będzie lepiej. Czy będziesz szczęśliwa? Nowe miejsce, nowi ludzie. Na pewno sobie poradzisz? A może upadniesz i nikt nie będzie mógł ci pomóc, albo, co gorsze, nie będzie nikogo kto miałby Ci pomóc. Nie chcesz tego, lecz jednak coś Cię tam przyciąga. Chcesz się dowiedzieć, chcesz zrozumieć to czego nie rozumiałaś od zawsze.  Zawsze byłaś ciekawska, może właśnie dlatego wybrałaś taką drogę życiową, a nie inną. Czy jeśli wyjedziesz to znajdziesz odpowiedz na swoje pytania? Tak, to możliwe, ale przekreślisz swoje plany zawodowe. Czy warto? A może lepiej zostać tutaj i zostawić te sprawy nie naruszone? Nie, bo to byłoby poddanie się przed startem.
Co cię tu trzyma? Studia, matka, znajomi - tak, jest powód by zostać, a wyjazd wydaje się złym pomysłem, tym bardziej, że nie wiesz co cię tam spotka. Ale będziesz miała to o czym marzyłaś przez 20 lat - będziesz miała ojca. Myśl, w końcu od tego zależy twoja przyszłość. Życie tutaj, z rodziną i studiami czy życie w Londynie z ojcem, z którym widywałaś się w wakacje i święta? Zawsze powtarzałaś, że marzenia trzeba spełniać oraz dążyć do celu. Teraz wybierz, w którą stronę pójdziesz. Rodzice nie będą czekać wiecznie. Chcą wiedzieć już dzisiaj, już teraz. To nie jest proste, ale nikt nie powiedział, że będzie.

 Na pewno już wiesz. Ba! Wiedziałaś od zawsze, teraz tylko mu to powiedz, powiedz mu...

- Dobrze. Zgadzam się, tato. 

~~*~~

krótki prolog. stwierdzam, iż nie umiem i nie lubię ich pisać.
mam nadzieję, że ktoś skomentuje, to bardzo motywuje :).

do następnego. x